Formalna decyzja o wpisie zabytków zapadła podczas odbywającej się w Krakowie 41. sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa (2-12 lipca). Kopalnia ołowiu, srebra i cynku wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi w Tarnowskich Górach stała się 15. polskim obiektem na liście, a zarazem pierwszym na Górnym Śląsku. To największe i najbardziej znaczące historyczne kopalnie tych rud w Polsce – świadectwo 500-letnich tradycji górniczych. Przez wieki na obszarze Tarnowskich Gór i okolic funkcjonowało kilka tysięcy kopalń – powstało około 20 tys. szybów i ponad 150 km podziemnych wyrobisk. We wniosku do UNESCO znalazło się 28 obiektów, nie tylko w Tarnowskich Górach, ale też w sąsiednich Zbrosławicach i Bytomiu. Są to pozostałości po dawnych kopalniach – wyrobiska i szyby górnicze, system odwadniania i wykorzystania wody pogórniczej oraz elementy krajobrazu kulturowego.
Najbardziej znanymi obiektami tego kompleksu są: Zabytkowa Kopalnia Srebra oraz Sztolnia Czarnego Pstrąga. 600-metrowy fragment sztolni (służącej kiedyś do odwadniania kopalni) od 1957 r. zwiedzający mogą przepłynąć łodzią. To najdłuższa w Polsce podziemna trasa turystyczna pokonywana w ten sposób. Z kolei szlak wytyczony w podziemiach Zabytkowej Kopalni Srebra liczy 2010 m (270-metrowy odcinek jest częściowo zalany) i przebiega 40 m pod ziemią. Turystom został udostępniony w 1976 r. i od tamtej pory kopalnię odwiedziło blisko 2,7 mln osób.
Aby zwiększyć zainteresowanie Zabytkową Kopalnią Srebra, a także w celach dokumentacyjnych, Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej zleciło inwentaryzację wyrobisk górniczych tego obiektu oraz części powierzchniowych wokół szybów.
(…)

Zabytkowa Kopalnia Srebra w Tarnowskich Górach była jednym z większych obiektów górniczych, jakie Geocartis inwentaryzował metodą skanowania laserowego 3D. Pracę w terenie podzielono na dwie części. Pierwsza obejmowała pomiar podziemny (zeskanowano 40-metrowe szyby: Anioł i Żmija, trasę pieszą o długości 1760 m, 270-metrowy odcinek wodny, a także komory Srebrną, Zawałową oraz Niską), druga – pomiar powierzchniowy (pozyskano dane wokół szybów Anioł, Żmija i Szczęść Boże). Firma Geocartis wykorzystała dwa skanery Leica ScanStation C10, skalibrowane z nimi zewnętrzne aparaty fotograficzne Canon EOS 60D oraz akumulatorowe halogeny w celu doświetlenia…
Pełna treść artykułu w październikowym wydaniu miesięcznika GEODETA