Eugeniusz Romer przyszedł na świat 3 lutego 1871 roku we Lwowie. Polski geograf, kartograf i geopolityk, twórca nowoczesnej kartografii polskiej, współzałożyciel wydawnictwa Książnica-Atlas, encyklopedysta. Profesor Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie (od 1911 r.) i Uniwersytetu Jagiellońskiego (od 1946 r.), honorowy profesor Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (od 1931 r.). Doktor honoris causa Uniwersytetu Poznańskiego (od 1934 r.) i Uniwersytetu Jagiellońskiego (od 1947 r.). Członek Polskiej Akademii Nauk (od 1952 r.) oraz towarzystw naukowych w kraju i na świecie. Wiceprezydent Międzynarodowej Unii Geograficznej.
Wśród licznych opracowań kartograficznych Romera na uwagę zasługują: „Powszechny atlas geograficzny” (1928 r.), „Polski atlas kongresowy” (1921 r.), ścienne hipsometryczne mapy Polski czy atlasy krajoznawcze województw wydawane w latach 1923-1925. Cechami kartografii romerowskiej są: przedstawianie rzeźby terenu metodą hipsometryczną, przyjęcie stałych barw dla konkretnych warstw hipsometrycznych, przyjęcie poziomicy 300 m jako umownej granicy wyżyn i nizin, znaczna generalizacja rysunku, wprowadzenie pojęcia „mapy pozornie pustej” oraz szerokie stosowanie metody izarytmicznej na mapach tematycznych. Uważany za twórcę nowoczesnej polskiej kartografii.
Inicjatorem obchodów 150. rocznicy urodzin Eugeniusza Romera był przewodniczący Głównej Komisji Historii i Tradycji Ryszard Rus. Komisja ta nakładem SGP oraz we współpracy ze Stowarzyszeniem Kartografów Polskich od czerwca 2019 roku wydaje Słownik Biograficzny „Geodeci i Kartografowie Polscy”. Dziś ukazał się nowy, siódmy zeszyt z 80 życiorysami osób, które swymi osiągnięciami odegrały znaczącą rolę w rozwoju geodezji i kartografii.
