Akt ten zawiera rozwiązanie upraszczające procedury dotyczące podejmowania lub rozwijania przez rolników i ich domowników działalności nierolniczej na gruntach rolnych. Polega ono na zwolnieniu z konieczności przeznaczania tych gruntów na cele nierolnicze oraz wnoszenia opłat związanych z wyłączeniem gruntów z produkcji w przypadku podjęcia na nich działalności nierolniczej. Opłat tych nie trzeba będzie uiszczać, jeżeli:
- wyłączenie gruntów z produkcji dotyczy części gruntu rolnego pod zabudową zagrodową, którego powierzchnia nie przekracza 30% całkowitej powierzchni gruntu rolnego pod zabudową zagrodową w danym gospodarstwie rolnym (nie więcej jednak niż 0,05 ha);
- właściciel gruntów wyłączonych z produkcji zobowiąże się do dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego, w skład którego wchodzi zabudowa zagrodowa, składając wniosek o wyłączenie tych gruntów z produkcji.
Osoba, która zamierza wykonywać w zabudowie zagrodowej działalność inną niż rolnicza, ma powiadomić o tym starostę i jednocześnie złożyć do niego wniosek o wyłączenie gruntów z produkcji rolnej w terminie 30 dni przed dniem planowanego podjęcia tej działalności. W powiadomieniu wskazuje się dane ewidencyjne działki ewidencyjnej pod zabudową zagrodową, a także dołącza się plan budynków i urządzeń tworzących zabudowę zagrodową w danym gospodarstwie rolnym ze wskazaniem:
- budynków i urządzeń, w których będzie wykonywana działalność inna niż działalność rolnicza;
- całkowitej powierzchni zabudowy zagrodowej;
- powierzchni, na której będzie wykonywana działalność inna niż działalność rolnicza.
Ustawa określa również sposób postępowania w przypadku prowadzenia działalności nierolniczej w budynku objętym zabudową zagrodową, a także karę pieniężną w wysokości od 500 zł do 30 tys. zł za niepowiadomienie w terminie starosty o zamiarze wykonywania w zabudowie zagrodowej działalności innej niż rolnicza.
Nowelizacja wprowadza ponadto nową definicję terminu „zabudowa zagrodowa”.
