Zadbane i regularnie kalibrowane naziemne przyrządy pomiarowe (pyranometry) dostarczają najdokładniejszych danych o promieniowaniu słonecznym. Niestety, w ich pomiarach często zdarzają się trudne do wychwycenia błędy, dlatego przed przystąpieniem do dalszych badań konieczne jest stosowanie procedury kontroli jakości i homogenizacji danych.
Metoda kontroli jakości i homogenizacji danych – która zostanie zaprezentowana podczas seminarium – została stworzona w szczególności do wykrywania pojedynczych błędnych wartości (błędnych sum dobowych całkowitego promieniowania słonecznego) oraz bardzo długich okresów charakteryzujących się małym (a więc trudnym do wychwycenia) błędem. Metoda została przetestowana w odniesieniu do danych z 16 naziemnych stacji pomiarowych w Polsce w latach 1991–2015. Sumy dobowe całkowitego promieniowania słonecznego, które uznano za błędne, zostały zastąpione wartościami pochodzącymi z bazy Surface Solar Radiation Data Set – Heliosat, Edition 2 (SARAH-2). W rezultacie liczba stacji naziemnych, posiadających homogeniczną serię pomiarów całkowitego promieniowania słonecznego w analizowanym okresie, wzrosła z 8 do 13.
Metodologia jest uniwersalna i może być stosowana szczególnie tam, gdzie występuje wiele pojedynczych błędnych wartości, a także nie ma dostępu do metadanych.
