Mapa Hindenberga stanowi niezwykle cenny zbiór informacji z okresu zmian klimatu prowadzących do małej epoki lodowej, który pozwala uzyskać odpowiedzi na wiele obecnie zadawanych pytań związanych z adaptacją do skutków zmian klimatu. Współczesne technologie informatyczne pozwalają na pozyskanie informacji o zmianach zachodzących w środowisku i zagospodarowaniu przestrzennym, stanowiąc drogowskaz dla współczesnych i przyszłych działań np. służących rozwojowi błękitno-zielonej infrastruktury w dobie przeobrażania się klimatu.
Mapa Andreasa Hindenberga, choć mało znana w Polsce, jest jednym z najważniejszych zabytków kartograficznych na świecie, co zapewniło jej miejsce na Polskiej Liście Krajowego Programu UNESCO – „Pamięć Świata”. Jest ona niezwykle cennym zabytkiem kultury materialnej Górnego Śląska, który powinien być znany w całej Polsce. Wartość poznawcza mapy Hindenberga pozwala na „cyfrowe” przeniesienie się do czasów, gdy na prezentowanym terenie dominowały lasy, pola uprawne i zbiorniki wodne – pożądana dziś zielono-błękitna infrastruktura – a po pszczyńskich lasach spacerował Andreas Hindenberg.
W seminarium „Patrząc w przeszłość – widzieć przyszłość. Mapa Andreasa Hindenberga” udział wzięli naukowcy z Instytutu Historii Uniwersytetu Śląskiego, Śląskiego Centrum Wody UŚ, Archiwum Państwowego w Katowicach, przedstawiciele Urzędu Marszałkowskiego, Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, Regionalnego Instytutu Kultury im. Wojciecha Korfantego, śląskich placówek muzealnych i naukowych.
